قلمدان نگاه
بداهه های بامدادقلمدان نگاه
بداهه های بامدادبـــــازگشتــــــ !
ای پـــــــــر سنگــــلاخ تــــرین راه
همـــــراه کن مرا
با فرسایش جانت
که دلتنـــــگ همـــــان زخــــــم ام
بر لمــــس پــــــــــاهای عــــــادت
آیا بــــاور حضـــــور
می نوشـــــــــــد
جرعـه ای شـــراب
از کفِ لبـــــریزِ لیــــــوانِ التــهاب؟!
نوازش می کنند سنگها بی رحمانه
بــــــاز آمــــــــدن پاهــای برهنــــه
بشمارقـــدم هایت
ای دریغ ملال انگیز
که ماه هم
به تصویر تو در اشک
می ورزد رشـــــــک
نوشته شیلا چابلی
۱۳۹۱/۹
شـــــب ســــــرد
دیـــــــــــــــرزمـــــــــــانی ســـــــت
یـــخ بر بستــــر دلسردی خوابیـــــده
خیــــــس شـــــــــــده
ابر بالش از باران فصل!!
ملحفه ها بی بوی عطر
بی چیـــــن و ســــــرد
دیوارها از نوســان سایه بی نصیــــب
آییــــــــــنه
وســــوسه
به مزبــــله
افکنـــــــده
بـــاز تشــــــــویش های لغـــــــــزنده
شبیـــــــــــــــخون زده
به پندار های سرگشته
ساعت در سکــــــــوت
بی تــراوش یک لحــظه
قــاب نقــــــش تــــهی
بـــــــــر نگـــــــــــاهی
گســـــترده
نـــــــوازش
بی سایش
بر محــــوری نا ملمــــــوس چرخیـــــده
آه ایــن شــــــب تردیــــــد و ســــــــرد
چه اندوهی از شــاخه
چیـــــــــده
نوشته شیــلا چــابلی
۱۳۹۱/۹
بوســـــــــــه
تــــداوم طعــــم شیــــرین یکـــــــــــ نگــــــــاه
بر پیــــــکر لبــــی متوســـــل
*****
اتراق بر مـــدار صفــــر درجه ی فاصـــــــــله ها
*****
سرگشتگی عطشی جوشان در چشمه ساران
*****
ترجمــــــه ای برای بـــــودن
*****
اکســـــیر حضوری بـــــــارور
*****
تـــــرشــــدن
تنــــــهایی در خشکســــالی احســــــــــــاس
نوشته شیلا چابلی
۱۳۹۱/۸
پلــــ اتصالـــــ ...
چه لمس داغی ست لبهای تو
لــــــب ها ی تــــــو
پـــل اتصـــــال است
دســــت های تـــــو
می بینــــــــم
چشــــم انداز تشنــــج اتصـــال
از پنجــــره ی نیمه باز نگـــاه تو
می خوانـــــــم
طومــــار نامـــوزون غــــــزل ها
از تـپش های ناگــــزیر قلــب تو
در ایـن برهـــــــوت نابـــــــاوری
خوابیـــــــده ام
در خیـــال منــــدرس مخمـــلی
بــــا رایحــــــه ی تــــن تـــــــو
این چـــــــه نغمـــــــه ای ست
که حتی با رنــگ پریدگی شـب
فزونـــی می یابـــد از صدای تو
امـــــــــــــــا...
ندانستم چـــرا
هر زمـــــان سرازیـــــر شـــــد
سیـــــــلاب رؤیــــاهای محـــال
هــــرچه کردم
نتوانستـــــــم عبـــــــور کنــــم
از این پل اتصال ...؟!
نوشته شیلا چابلی
۱۳۹۱/۸
مگـــــــر می شــــود؟...
مگـــــــر می شــــــود
در دشــــت ازدحـــام محنـــت شقایـــــق را
تنــــها یافـــت ودلتنــــگ نشـــد؟
مگــــــر می شــــــــــــود
نــــــوازش آبــــــــــــــ را
بر پهنــــه ی گونــــــه ای تکیـــــده
دیـــــد ودر ســـرچشمــــه
یقیـــن شنــــاور نشـــــــد؟
یا در قفـــس انـــــــــدوه گرفتـــــار شــــــد
ودر التهـــــاب انتظــــار بی تــــاب نشـــد؟
مگـــــــر می شــــــــــود
باسـایه تکــــــ درختــــــ کوچــه ی خلــوت
دمخــــــور نشـــــــــــد ؟
یا افزایــش زمزمـــه ی بــــاد در شـــب را
شنیــــد وهمســـــفر قاصـــــدک نشــــــــد؟
مگـــــــــر می شـــــــود
از هجـــــوم الفـــــت شبپــــــــره
به فانــــــوس اندیشـــــــه
پا برهنـــــــه
گریـــــــــزان شـــــــــد؟
یا عکــــــــس قایقــــــــــــــی را
با پــــاروی شکســـــــته
در آبـــــــــــ دیـــــــــــد
وبه افســــون حسـرت دچار نشد؟
مگـــــــر می شــــــــود
زیر چتر سپهـــــــر پنــــاه گرفت
و در بــارش ابرهای تیــره غفلت
خیــــــــــس نشـــــــــد؟
نوشته شیـــــلا چابلی
۱۳۹۰/۴
